Like Us : பிலாலியா உலமா பேரவை - முகநூல் பக்கம்
நம் கண்மணி நாயகம் ஸல்லல்லாஹு அலைஹிவ ஸல்லம் அவர்களின் பிரியம் நம்முடைய ஈமான் என்பது அண்ணலாரின் வாக்கு. அவர்களை உயிரினும் மேலாக நேசிக்க வேண்டும் என்பதே குர்ஆன் நமக்கு சொல்லித்தரும் வாழ்விலக்கணம். அதுவே நமக்கு மறுமை வெற்றியின் பாதையை திறந்துவிடும். அதே போல அண்ணல் நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹிவ ஸல்லம் அவர்களின் குடும்பத்தினரையும் நேசிக்க வேண்டும்.
அல்லாஹ் தன் அருள்மறையில் அண்ணலாரின் மீது ஸலவாத்தை ஓத சொல்கின்றான். அதனை நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹிவ ஸல்லம் அவர்கள்தன்னுடைய குடும்பத்தினரின் மீதும், தோழர்களின் மீதும் சேர்த்து ஓதி அதனை முழுமைப்படுத்த கற்றுத்தருகின்றார்கள். அதே போலத்தான் அண்ணலாரின் குடும்பத்தினரை நேசிப்பதற்கும் கற்றுத்தருகின்றார்கள்.
அஹ்லுபைத் என்பது யார் ?
لَمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ عز وجل:" قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى " قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ، مَنْ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ نَوَدُّهُمْ؟ قَالَ: (عَلِيٌّ وَفَاطِمَةُ وَأَبْنَاؤُهُمَا)
وَقَالَ الْإِمَامُ أَحْمَدُ، رَحِمَهُ اللَّهُ: حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِي حَيّان التيمي، حدثني يزيد ابن حَيَّانَ قَالَ: انْطَلَقْتُ أَنَا وحُسَيْن بْنُ مَيْسَرة، وَعُمَرُ (٨) بْنُ مُسْلِمٍ إِلَى زَيْدِ (٩) بْنِ أَرْقَمَ، فَلَمَّا جَلَسْنَا إِلَيْهِ قَالَ لَهُ حُصَيْنٌ: لَقَدْ لقيتَ يَا زَيْدُ (١٠) خَيْرًا كَثِيرًا، رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَسَمِعْتَ حَدِيثَهُ وَغَزَوْتَ مَعَهُ، وَصَلَّيْتَ مَعَهُ. لَقَدْ رَأَيْتَ يَا زَيْدُ خَيْرًا كَثِيرًا. حَدِّثْنَا يَا زَيْدُ مَا سَمِعْتُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ. فَقَالَ: يَا ابْنَ أَخِي، وَاللَّهِ كَبُرت (١١) سِنِّي، وَقَدِمَ عَهْدِي، وَنَسِيتُ بَعْضَ الَّذِي كُنْتُ أَعِي مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَمَا حَدَّثْتُكُمْ فَاقْبَلُوهُ، وَمَا لَا فَلَا تُكَلّفونيه. ثُمَّ قَالَ: قَامَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَوْمًا خَطِيبًا فِينَا، بِمَاءٍ يُدْعَى خُمّا -بَيْنَ مَكَّةَ وَالْمَدِينَةِ-فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ، وَذَكَرَ وَوَعَظَ، ثُمَّ قَالَ: "أَمَّا بَعْدُ، أَلَا أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ يُوشِكُ أَنْ يَأْتِيَنِي رَسُولُ رَبِّي فَأُجِيبَ، وَإِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ، أَوَّلُهُمَا: كِتَابُ اللَّهِ، فِيهِ الهدى والنور، فخذوا بكتاب الله واستمسكوا به" فَحَثَّ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ وَرَغَّبَ فِيهِ، وَقَالَ: "وَأَهْلُ بَيْتِي أُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ فِي أَهْلِ بَيْتِي أُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ فِي أَهْلِ بَيْتِي" فَقَالَ لَهُ حُصَيْنٌ: وَمَنْ أَهْلُ بَيْتِهِ يَا زَيْدُ؟ أَلَيْسَ نِسَاؤُهُ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ؟ قَالَ: إِنَّ نِسَاءَهُ من أهل بيته، ولكن أهل بيته من حُرم الصَّدَقَةَ بَعْدَهُ قَالَ: وَمَنْ هُمْ؟ قَالَ: هم آل علي، وآل عقيل، وآل جعفر، وَآلُ الْعَبَّاسِ، قَالَ: أَكُلُّ هَؤُلَاءِ حُرِمَ الصَّدَقَةَ؟ قال: نعم.
وَقَالَ الْحَافِظُ أَبُو يَعْلَى: حَدَّثَنَا سُوَيْدُ بْنُ سَعِيد، حَدَّثَنَا مُفَضَّلُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ حَنَش قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا ذَرٍّ وَهُوَ آخِذٌ بِحَلْقَةِ الْبَابِ يَقُولُ: يَا أَيُّهَا النَّاسُ، مَنْ عَرَفَنِي فَقَدْ عَرَفَنِي، وَمَنْ أَنْكَرَنِي فَأَنَا أَبُو ذَرٍّ، سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: "إِنَّمَا مَثَلُ أهل بيتي فيكم مَثَل سفينة نوح،مَنْ دَخَلَهَا نَجَا، وَمَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا هَلَكَ"
அதனால் தான் நபிகள் நாயகம் ஸல்லல்லாஹு அலைஹிவ ஸல்லம் அவர்கள் நமக்காக விட்டுச்சென்ற இரண்டில் தனது குடும்பமும் ஒன்று அதனைபற்றிப்பிடித்திருக்கும் காலமெல்லாம் நாம் வழிகெட மாட்டோம் என்று சொன்னனர்கள் :
عن جابر بن عبدالله رضي الله عنهما قال: رأيت رسول الله صلى الله عليه وسلم في حجته يوم عرفة، وهو على ناقته القصواء، يخطب، فسمعته يقول: ((يا أيها الناس، إني تركت فيكم ما إن أخذتم به لن تضلوا: كتاب الله، وعترتي أهل بيتي)) رواه الترمذي
இந்த ஹதீஸின் விரிவுரையில் :
تحفة الأحوذي شرح سنن الترمذي قال العلماء في شرح هذا الحديث: معنى الأخذ بالكتاب: العمل بما فيه، وهو الائتمار بأوامر الله، والانتهاء عن نواهيه، ومعنى الأخذ بالعترة: التمسُّك بمحبتهم، ومحافظة حرمتهم، والعمل بروايتهم، والاعتماد على مقالتهم، وهو لا ينافي أخذ السنة من غيرهم، والاهتداء بهديهم وسيرتهم إذا لم يكن مخالفًا للدين؛ فإنه لا عصمة لأحد غير الأنبياء، وكلٌّ يؤخذ من قوله ويرد إلا النبي صلى الله عليه وسلم.
நம்முடைய வாழ்வில் நாம் பெருமானார் ஸல்லல்லாஹு அலைஹிவ ஸல்லம் அவர்களின் அஹ்லே பைத்தை நேசத்துடன் மதித்து நடக்க வேண்டும். இதையே அனைத்து ஸஹாபாக்களும், இன்னும் இமாம்களும் பின்பற்றி நடந்தார்கள். அவர்களை மதித்து அவர்களின் மீது பிரியம் கொண்டிருந்தார்கள். நமக்கும் அவர்களை மதிக்க வேண்டும் என்று உபதேசம் செய்தார்கள்.
அபூபக்கர் சித்திக் ரலியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் நாயகத்தின் குடும்பத்தினர் மீது தனது பிரியத்தை வெளிப்படுத்தும் விதமாக சொன்னார்கள் :
وروى البخاريُّ في صحيحه عن ابن عمر، عن أبي بكر رضي الله عنه قال: ارقُبُوا محمداً صلى الله عليه وسلم في أهل بيته.
இந்த ஹதீஸின் விரிவுரையில் :
قال الحافظ ابن حجر في شرحه: يخاطِبُ بذلك الناسَ ويوصيهم به، والمراقبةُ للشيء: المحافظةُ عليه، يقول: احفظوه فيهم، فلا تؤذوهم ولا تُسيئوا إليهم
وَفِي الصَّحِيحِ: أَنَّ الصِّدِّيقَ قَالَ لَعَلِيٍّ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا: وَاللَّهِ لِقَرَابَةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَحَبُّ إِلَيَّ أَنْ أَصِلَ مِنْ قَرَابَتِي (٦) (٧
அதே போன்று ஹழ்ரத் உமர் ரலியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் தன்னுடைய முஹப்பாதை வெளிப்படுத்தி அவர்களை வைத்து துஆ வும் செய்தார்கள் :
روى البخاري في صحيحه عن أنس رضي الله عنه: أنَّ عمر بن الخطاب كان إذا قُحِطوا استسقى بالعباس بن عبدالمطلب، فقال: اللَّهمَّ إنَّا كنَّا نتوسَّل إليك بنبيِّنا صلى الله عليه وسلم فتسقينا، وإنَّا نتوسَّلُ إليك بعمِّ نبيِّنا فاسقِنا، قال: فيُسقَوْن
وَقَالَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ لِلْعَبَّاسِ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا: وَاللَّهِ لَإِسْلَامُكَ يَوْمَ أَسْلَمْتَ كَانَ أَحَبَّ إليَّ مِنْ إِسْلَامِ الْخَطَّابِ لَوْ أَسْلَمَ؛ لَأَنَّ إِسْلَامَكَ كَانَ أَحَبَّ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ مِنْ إِسْلَامِ الْخَطَّا
உமர் ரலியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் நாயகத்தின் குடும்பத்தினருக்கு கொடுத்த கண்ணியமும் முன்னுரிமையும் : (தப்ஸீர் இப்னு கஸீர் )
وقال عمر بن الخطاب للعباس رضي الله عنهما والله لإسلامك يوم أسلمت كان أحب إلي من إسلام الخطاب لو أسلم، لأن إسلامك كان أحب إلى رسول الله صلى الله عليه وسلّم من إسلام الخطاب.
أخبرنا أبو عبد الله الحافظ ثنا الحسن بنُ يعقوبَ وإبراهيمُ بنُ عِصْمَةَ قالا ثنا السَّرِيُّ بنُ خُزَيْمَةَ ثنا مُعَلَّى بنُ أَسَدٍ ثنا وُهَيْبُ بن خالد عن جعفر بن محمد عن أبيه عن علي بن الحسين (ح وأخبرنا) أبو عبد الله الحافظ ثنا أبو العباس محمد بن يعقوبَ ثنا أحمد بن عبد الجبار ثنا يونس بنُ بُكَيْرٍ عن ابنِ إسحاقَ حدثني أبو جعفر عن أبيه علي بن الحسين
قالَ: لمَّا تَزَوَّجَ عُمَرُ بنُ الخطابِ رضي الله عنه أُمَّ كُلْثُومٍ بنتَ عليَ رضي الله عنهم، أَتَى مجلساً في مسجدِ رسولِ الله بينَ القبر والمنبرِ للمهاجرينَ، لم يَكُنْ يَجْلِسُ فيهِ غَيْرُهُمْ، فَدَعَوْا لهُ بالبَرَكَةِ، فقالَ: أَمَا والله ما دَعَانِي إلى تَزْوِيْجِهَا إلاَّ أَنِّي سمعتُ رسولَ الله يقولُ: «كُلُّ سببٍ ونَسَبٍ مُنْقَطِعٌ يومَ القيامةِ، إلاَّ ما كانَ من سَبَبِي وَنَسَبِي». لفظُ حديثِ ابنِ إسحاقَ. وهو مرسلٌ حسنٌ. رواه البيهقي - سنن الكبرى
இப்படியும் மற்றொரு ரிவாயத் வருகிறது :
خبرنا أبو الحسينِ بنُ بِشْرَانَ أنبأ دعلج بنُ أحمدَ ثنا موسى بنُ هارونَ ثنا سفيانُ بنُ وَكِيْعِ بنِ الجَرَّاحِ ثنا رَوْحُ بنُ عُبَادَةَ ثنا ابنُ جُرَيْجٍ أخبرني ابنُ أبي مُلَيْكَةَ أخبرني حسن بنُ حسنٍ عن أبيهِ
أَنَّ عُمَرَ بنَ الخطابِ خَطبَ إلى عليَ رضي الله عنهما أُمَّ كُلْثُومٍ رضي الله عنها فقالَ لهُ عليٌّ: إنَّهَا تَصْغُرُ عن ذلكَ، فقالَ عُمَرُ رضي الله عنه: سمعتُ رسولَ الله يقولُ: «كُلُّ سببٍ ونَسَبٍ منقطعٌ يومَ القيامةِ، إلاَّ سَبَبِي ونَسَبِي»، فأَحْبَبْتُ أَنْ يكونَ لِي من رسولِ الله سَبَبٌ ونَسَبٌ»، فقالَ عليٌّ لحسنٍ وحسينٍ رضي الله عنهما: زَوِّجَا عَمَّكُمَا، فقالاَ: هِيَ امرأةٌ من النساءِ تختارُ لِنَفْسِهَا، فقامَ عليٌّ رضي الله عنه مُغْضِباً فأَمْسَكَ الحسنُ بِثَوْبِهِ، وقالَ: لاَ صَبْرَ عَلَى هِجْرَانِكَ يا أبَتَاهْ، قالَ: فَزوَّجَاهُ.
நாயகத்தின் குடும்பத்தாரின் மீது நாம் பிரியம் வைப்பதை அல்லாஹ் கடமையாக்கி இருக்கின்றான் :
وفي مستدرك الحاكم
قال الإمام الحسن بن علي عليهما السلام
أيها الناس من عرفني فقد عرفني ومن لم يعرفني فأنا الحسن بن علي وأنا إبن النبي وأنا إبن الوصي وأنا إبن البشير وأنا إبن النذير وأنا إبن الداعي إلى الله بإذنه وأنا إبن السراج المنير وأنا من أهل البيت الذي كان جبريل ينزل الينا ويصعد من عندنا وأنا من أهل البيت الذي أذهب الله عنهم الرجس وطهرهم تطهيرا وأنا من أهل البيت الذي إفترض الله مودتهم على كل مسلم : فقال : تبارك وتعالى لنبيه (ص) : قل لا أسئلكم عليه أجراً إلاّّ المودة في القربى ومن يقترف حسنة نزد له فيها حسناًً،فإقتراف الحسنة مودتنا أهل البيت.
ஜைத் பின் ஸாபித் ரலியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் நாயகம் ஸல்லல்லாஹு அலைஹிவ ஸல்லம் அவர்களின் குடும்பத்தார் மீது கொண்டிருந்த முஹப்பாத் :
عن الشعبي قال: (صلى زيد بن ثابت رضي الله عنه على جنازة، ثم قربت له بغلته ليركبها، فجاء ابن عباس رضي الله عنهما فأخذ بركابه. فقال زيد: خل عنه يا ابن عم رسول الله صلى الله عليه وسلم. فقال: هكذا نفعل بالعلماء، فقبل زيد يد ابن عباس وقال: هكذا أمرنا أن نفعل بأهل بيت نبينا
அஹ்லுபைத்தினரை எப்படி நேசிக்க வேண்டும், அவர்களிடம் எப்படி நடந்துகொள்ள வேண்டும் :
நம் குடும்பத்தை காட்டிலும் அவர்களை அதிகம் நேசிக்க வேண்டும் என்று அண்ணல் எம்பெருமான் ஸல்லல்லாஹு அலைஹிவ ஸல்லம் அவர்கள்
لا يـؤمن عبد حتى اكون احب اليه من نفسه , وتكون عترتي اليه اعز من عترته ,ويكون اهلي احب اليه من اهله , وتكون ذاتي احب اليه من ذاته
((1737)).ميزان الحكمة
قال أحد أعلام السُنة القاضي عياض-رحمه الله-: "سب آل بيته وأزواجه وأصحابه وتنقصهم حرام ملعون فاعله".
قال ابن كثير-رحمه الله-:
(ولا ننكر الوَصاة بأهل البيت، والأمر بالإحسان إليهم، واحترامهم، وإكرامهم، فإنهم من ذرية طاهرة، من أشرف بيت وجد على وجه الأرض فخراً وحسباً ونسباً، ولاسيما إذا كانوا مُتبعين للسنةِ النبويةِ الصحيحةِ الواضحةِ الجليَّةِ، كما كان عليه سلفهم كالعباس وبنيه، وعلي وأهل بيته وذريته، رضي الله
.عنهم أجمعين - تفسير ابن كثير
அண்ணலாரின் குடும்பத்தாரை நேசிப்போருக்கு கிடைக்கும் பாக்கியங்கள் :
قال أمير المؤمنين (عليه السلام) للحارث الاَعور: «لينفعنّك حبنا عند ثلاث: عند نزول ملك الموت، وعند مساءلتك في قبرك، وعند موقفك بين يدي الله»
وَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: (من مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ شَهِيدًا أَلَا وَمَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ مُؤْمِنًا مُسْتَكْمِلَ الْإِيمَانِ. أَلَا وَمَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ بَشَّرَهُ مَلَكُ الْمَوْتِ بِالْجَنَّةِ ثُمَّ مُنْكَرٌ وَنَكِيرٌ. أَلَا وَمَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ فُتِحَ لَهُ فِي قَبْرِهِ بَابَانِ إِلَى الْجَنَّةِ. أَلَا وَمَنْ مَاتَ في حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ جَعَلَ اللَّهُ قَبْرَهُ مَزَارَ مَلَائِكَةِ الرَّحْمَةِ. أَلَا وَمَنْ مَاتَ عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ عَلَى السُّنَّةِ وَالْجَمَاعَةِ. أَلَا وَمَنْ مَاتَ عَلَى بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَكْتُوبًا بَيْنَ عَيْنَيْهِ آيِسٌ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ. أَلَا وَمَنْ مَاتَ عَلَى بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ كَافِرًا. أَلَا وَمَنْ مَاتَ عَلَى بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ يَشُمَّ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ
ثُمَّ قَالَ التِّرْمِذِيُّ: حَدَّثَنَا أَبُو دَاوُدَ سُلَيْمَانُ بْنُ الْأَشْعَثِ، حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ مَعِين، حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ يُوسُفَ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ النَّوْفَلِيِّ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ (٧) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "أَحِبُّوا اللَّهَ لِمَا يَغْذُوكُمْ (٨) مِنْ نِعَمِهِ، وَأَحِبُّونِي (٩) بِحُبِّ اللَّهِ، وَأَحِبُّوا أَهْلَ بَيْتِي بِحُبِّي"
ثُمَّ قَالَ (١٠) حَسَنٌ غَرِيبٌ إِنَّمَا نَعْرِفُهُ مِنْ هَذَا الْوَجْهِ (١١) .
பெருமானாரின் குடும்பத்தை நேசிப்பது அவர்கள் விஷயத்தில் நல்லெண்ணம் கொள்வது நிபாக்கிலிருந்து காப்பாற்றும்.
ويبين الطحاوي أن البراءة من النفاق لا تكون إلا بسلامة المعتقد في آل البيت فيقول: (ومن أحسنَ القولَ في أصحاب رسول الله وأزواجه الطاهرات من كل دنس، وذرياته المقدسين من كل رجس، فقد برئ من النفاق) - عقيدة الطحاوية
இமாமுனா ஷாபியீ ரலியல்லாஹு அன்ஹு அவர்களின் கவிதை :
பெருமானாரின் குடும்பத்தாரை நேசிப்பதும் அவர்களின் மிது சலவாத் சொல்வது பற்றியும்
يـا أهل بيت رســـول الله حُبكـــم
فـرضٌ مــن الله فـي القـرآنِ أنزله
يكـفيكم مــن عظـيم الفخـــر أنكم
مـن لـم يصــل عليكم لا صلاة لـه
இப்படிஅண்ணல் நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹிவ ஸல்லம் அன்னவர்களின் அஹ்லே பைத்தை நேசிப்பதில் ஸஹாபாக்களும், தாபிஈன்களும், இமாம்களும் இவ்வளவு முக்கியத்துவம் கொடுத்துள்ளார்கள்.ஆனால் இந்த காலத்தில் அண்ணலார் முஹம்மது ஸல்லல்லாஹு அலைஹிவ ஸல்லம் அவர்களை பிரியம் கொள்வதையே பெற்றோர்கள் தங்களது குழந்தைகளுக்கு சொல்லிக்கொடுக்க மறந்து போகின்றார்கள்.
இந்த நிலை மாற வேண்டும், அண்ணலாரையும் அவர்களின் குடும்பத்தினரையும் நேசத்தையும் நம் குழந்தைகளின் உள்ளத்தில் விதைக்க வேண்டும். நாமும் அவர்களை நேசிக்க வேண்டும். அல்லாஹ் அவர்களின் மீது நமக்கு நேசத்தை தந்து, இம்மையிலும் மறுமையிலும் வெற்றி பெரும் பாக்கியத்தை தந்தருள்வானாக! ஆமீன் !
1 comment:
Mashallah
Post a Comment